BİLİRİM

 En son bir kerahet vakti uyudum asılsızca

Kendini bilmezlerin uyuduğu vakittir derler

Unuttum mu her şeyi bilmem 

Kaybettim kendimi bunu bilirim

Aradığımı bilirim ıssız çöküntü mahallelerde

Tahta parçaları arasında ezilmişliği bilirim

Yüzler gülerken içleri çürümüş ruhları bilirim

Beyrut sokaklarındaki lambaları bilirim

Ve şeftali ağacı çiçeklerini

En son ne zaman kaybettiğimi bilirim

Geçen zamana inat sürüklenen  kendi savaşında can veren insanları bilirim

Lakin onlardan biride benim 

Ben bir Süveydeyim.