ŞEHRAZAT’IN SON GECESİ

Bugün bin bir gecenin içindeki son gece

Şehrazatın gecesi ölüme doğru bir bekleyiş

Aldanma kadına diye başladı bu hikaye 

Bunları diyen annelerde kadın değil miydi

Ne olduda bu kadar kin güttü bu insanlar kendine 

Bir Şehriyarın esiri oldu gencecik kızlar

Kimse sormadı mı can almak senin neyine diye

Aklı olanlar sürgüne gitti ahmaklar dünyayı yönetti

Her çağın sorunudur bu Tanrının adaletini sağlayamaz elbet insanoğlu

Her kim ki ruhu bedende ayıracak kuvveti kendinde bulursa

İşte en çok o hakkını kaybeder yaşamanın

Çünkü yaşamak bir seslenişti ızdırap içinde

Yaşamak adanmaktı Şehrazat gibi 

Binbir gece masal okudu bir kaybedene 

Sen kaç gece okudun o masalları kendine

Ölmek yükü ağırdır kaç kere öldün sence

Aşk ile beklemek gelecek olanı, gözlerinde

Gözlerin bir menekşenin kokusu gibi zannımca 

Buram buram işliyor insanın içine 

Sen Şehriyar,bu gece son gecem

Er yada geç beni bekle 

Anlatacak son masal kaldı zihnimde

Aşk ile 

Bir kez olsun beni dinle.