ÖLMEYİ HATIRLATAN ADAM

 

Bir gün bir kadın şehrin soğuk sokaklarında dolaşırken bir bank bulur ve oturur. Havada kırılgan bir soğuk vardır. Dokunsan karlar yağacak şekilde bir soğuktur. Düşüncelere dalar. Etrafından insanlar geçmektedir. Bu insanlar ona hep bir şeyler hatırlatır. Ta ki o kişi gelene kadar o kadın hayatı boyunca hatırlamadığı şeyi hatırlar; öleceğini.Dünya hayatından bir gün göçüp gideceğini hatırlar. Ölüm ne garip değil mi diye düşünür.Bir adamdır bu. Ellerini uzatır kadına. Sanki tutacakmış gibi. Kadın umutlanır. Kaygılarıyla birlikte oda cesaretlenip elini tutar adamın. Parmaklarının arasında bu zamana kadar hissetmediği bir duyguyu hisseder o anda. Kenetlenmek. İki insanın parmaklarını birbirine kenetlemesi ne anlam ifade edebilir ki? Kadın anlar sonunda. Ben hiç bir zaman ben olamadım der ve tam o anda ben olmayı hisseder. Sanki hiç bırakıp gitmeyecekmiş gibi sanki yüklenen anlam değerini hiçbir şekilde kaybetmeyecekmiş gibi üstelik sevmek denilen şey budur diye düşünür. Ruhunda bir boşluk varsa o boşluğu kapatacak olan bu adammış gibidir. Öylesine güzel ve masum bir histir ki bu insanın kalbini organlarının içinden koparıp atıyormuş gibi acı hissettirir. Göğüs kafesini kırıyorlarmış gibi ve yaşarken ölüyormuş gibi bir histir. Ta ki kadın arayışını fark edene kadar. Aslında aradığı çocuk olabilmektir. Hiçbir zaman arzuladığı çocukluğu yaşayamamıştır. Ne ağlarken ne gülerken. Çocukluğunu yaşayamayan insanlar hep hasrettir değil mi o anlara? Her gittiği insanda o yönü ararlar. Lakin üzülüp azarlanıp geri dönerler o ıssız odalara ,soğuk aynalara. İnsan iyileşmek ister. Ne kadar zahmetli olsa da. Bu yüzden yine insanda arar çareyi lakin şunu unutur; herkesin yaralı bir yönü vardır ve herkes ilacını aramaktadır. Ömür dediğin su misali akıp gitmektedir. Güzelliği görürsen hayat bulursun göremezsen tüketip gidersin bu süreçte. Kadın ayağa kalkar adamın ellerini bırakır. Çünkü yine suç işlemiş gibi, elinden en sevdiği şekeri alınmış gibi fırlatır geriye kalanları da. Fırlattıkları arasında umudu, merhameti, şefkati, inancı ve itibarı vardır. Adama döner ve şunu der: bir kez daha öldüm.Adam umursamaz. Aniden geldiği gibi aniden de gider. Kadın da içindeki cenazelere cenaze ekler. Ellerini cebine koyar ve evine gider.