ÖLÜM KOKUSU

Bazen içimden tükürmek geliyor. Çaresizliğimi, üzüntümü, kinimi, nefretimi hunharca atmak geliyor. Gittikçe daha da daralıyor zaman. Karşımıza engel olmadığımız durumlar çıkıyor. Ve ölüm anlaşılıyor en nihayetinde. Bir caddede,sokakta,evde,hanede ölüm olunca etraf buz gibi oluyor.İnsan üşüyor. Bedeni ve ruhu zamansız titremelere hapsoluyor. Normal bir şekilde başladığı güne akşamında en sevdiğinin ölüm haberini alarak paramparça olabiliyor. Misal baba,anne veya evlat hiç farketmez. Hangimiz bilebiliyoruz ki alacağımız haberleri. Sözü fazla uzatmadan şuraya geliyorum. Sıradan bir şekilde başladığım bu günün akşamına doğru çok üzüldüğüm bir olayla karşı karşıya kaldım. Evimizin önünde neredeyse her gün geçtiğim bir caddede sekiz yaşında bir oğlan çocuğuna otobüs çarptı ve oracıkta canını verdi. Kim olduğunu bilmiyorum ama acısını ve ailesinin acısını en derinden hissedebiliyorum. Şöyle diyorum;annesine haber verip arkadaşlarıyla oynamak için bisikletinide alıp dışarıya çıkmıştır. Belki mutludur daha okulların açılmasına haftalar var demiştir. Belki evde en sevdiği yemek yapılacaktır o akşam. Belki babası işten gelirken bir çikolatada ona almıştır. Belki ablası veya abisi dışarıdan gelip Enes nerede diye sormuşlardır. Belki akşam yemeği için ekmek almaya o gidecektir. Belki hafta sonu gezmeye gidilecektir. Belki asker olmak, doktor olmak istiyordur. Belki oyun oynamak için bekleniyordur. Belki tam o anda eve dönüyordur. Ama şuursuzun biri gelip bir hayatı yok eder. Bilemiyorum. Bildiğim tek şey var geriye kalan ;eve düşen ateş, oyuncaklar, yatak, kıyafetler ve bir insan gittikten sonra canı cayır cayır yakabilecek en önemli şey;kokusu… Hele ki küçük bir can gidince. Bisikleti yere düşmüş, ayakkabıları ayağından çıkmış, küçük bedeni yerde, üzerini kapatmışlar. İnsanın o kadar ağırına gidiyor ki. Sadece ağlamak geliyor içinden. Bir anneyi bir babayı bir kardeşi anlamak geliyor. Bilemezlerdi. Ölümün bu kadar yakın olacağını bilemezlerdi. Evin en küçüğüne geleceğini bilemezlerdi. Ne diyeceğimi bilemiyorum. Allah ailesine sabır versin diyorum. Ve ölümün çok yakınımızda olduğunu bir kez daha hatırlamak ve hatırlatmak istiyorum.