ERVAH-I EZELDEN

Yüzünde bir tanıdıklık var 

Ruhların yaratıldığı andan itibaren

Sanki aynı anda aynı saniyede yaratılmışız gibi

Ve üzerimize kutsal bir nefes üflenmişçesine 

Bedenimiz olmadan başlamış gibi 

Bu kadarı fazladır derdim, 

Şiirlerimi boşuna harcamak istemezdim,

Ama nasibinse bir şiir, israf etmek bana düşmezmiş.

Bir kul olduğumuzu hatırladım

Hafife alınmayacak kadar hatırlı olduğunu

Anladım ki insan tamir olabilirmiş kırıldığı yerden

Anladım ki incinmişlikler gerçek şifayı bulana kadarmış 

Ve anladım ki Allah sevdiğini hatırlatırmış kula, sevmeyi nasip ederek....