MUTFAK MUHABBETİ

 İnsan,bazı anlarda yok olmak istiyor. Bu hissiyat tek bir insana özgü değil, birçoğumuzun zamanı durdurup düzeltmek istediği pişmanlıkları vardır. Keşke öyle yapmasaydım, keşke öyle olmasaydı, keşke görmeseydim, keşke hiç tanışmasaydık gibi ve daha niceleri. Hayatın en zor bölümü ise pişmanlıklarla mücadele ettiğimiz bölüm… Geçmişte yaşanan olaylar, hayatımıza aldığımız insanlar ve utanç verici anlar; sırtımıza yüklenen dert yükleri. Bu yüzdendir ki zamanla kamburlaşıyoruz. Ağırlaşıyoruz. Bugün bir misafirliğe gittim. Aile bireylerinden iki kişi mutfakta muhabbet ediyordu. Benimde muhabbetlerine katılma fırsatım oldu. Oldukça koyu bir muhabbetti. Bu süreçte karşımdaki iki insanı ayrı ayrı gözlemledim. İnsanoğlunun kalbinin ilacının muhabbet olduğunu bir kez daha anlamış oldum. Aradığımız o şifa neydi biliyor musunuz? Anlaşılmak,konuşabilmek,gönülden gönüle muhabbet kurabilmek. Açık söylemek gerekirse günümüzde çoğu insan böyle muhabbet zeminine oturmadan karşılıklı olarak sadece konuşuyor. İçi boş,yanlış anlamayın kimseyi eleştirmiyorum. Veya eleştiriyorum bilemiyorum. Ama gerçek olan şu ki hakiki muhabbet insanı Hakk’a götürüyor. Kalbi yenileyip, iyileştiriyor. Hakiki olmayan yapay muhabbet ise insanı Hakk’tan uzaklaştırıyor. Kalbi körleştiriyor. Her zaman söylediğim gibi insan olarak yaşamak çok zor bir olgu. Doğru muhabbeti bulabilmek,doğru insanların muhabbeti ile kalbi besleyebilmek çok önemli. Hayatımız boyunca muhabbet ehli insanlarla karşılaşmamız dileğiyle. İyi akşamlar dilerim.